با هیچکسم میل سخن نیست...

چرا واقعا آدم باید به جایی برسه که دلش نخواد با کسی حرف بزنه؟

اونم وقتی که کلی حرف توی سرشهف کلی ایده، کلی هیجان...

ولی فقط باید یه درپوش روشون بذاره و هیچی نگه...

چرا هیچکسی نیست که بشه باهاش دو کلمه حرف حساب زد؟

فقط باید حرفایی رو زد که بقیه میخوان، نه اون حرفی رو که میخوای بزنی...

سخته اینجوری...

امتیاز بدهید :